Deel van ’n reeks oor |
Menslike groei en ontwikkeling |
---|
Stadiums |
Sigoot • Embrio • Fetus • Baba • Peuter • Kind • Adolessent • Volwassene |
Biologiese mylpale |
Bevrugting • Swangerskap • Geboorte • Taalverwerwing • Puberteit • Menopouse • Veroudering • Dood |
Ontwikkeling en menslike sielkunde |
Kind • Volwassenheid • Moraal |
Veroudering is die proses van ouer word. Die term verwys hoofsaaklik na mense, baie ander diere en swamme, terwyl bakterieë, meerjarige plante en sommige eenvoudige diere potensieel onsterflik is.[1]
By die mens verteenwoordig dit die stelselmatige ophoping van veranderings,[2] wat fisiek, sielkundig en sosiaal kan wees.[3][4] Reaksietyd kan byvoorbeeld met veroudering stadiger raak, terwyl herinneringe en algemene kennis kan toeneem. Veroudering is die grootste bekende risikofaktor vir die meeste menslike siektes: kanker, Alzheimersiekte, diabetes, hartbloedvatsiektes, beroerte en talle ander.[5][6] Van die rofweg 150 000 sterftes wat elke dag wêreldwyd voorkom, is sowat twee derdes verwant aan ouderdom.
Huidige verouderingsteorieë word toegeskryf aan die skadekonsep, waar die ophoping van skade (soos DNS-oksidasie) kan veroorsaak dat biologiese stelsels ingee, of aan die geprogrammeerde verouderingskonsep, waar die interne prosesse (epigenetiese onderhoud soos DNS-metilering)[7][8] inherent veroudering kan veroorsaak.